Άρθρο του Χρήστου Κοτσίνη
Σε εμάς τους ελεύθερους επαγγελματίες η φράση “βάζοντας το κλειδί στην πόρτα χρωστάω ήδη τόσα… ” είναι γνωστή και έχει να κάνει με τα πάγια καθημερινά έξοδα μιας επιχείρησης που, αν δεν καλυφθούν, δεν περισσεύει κάτι ως κέρδος. Απλή αριθμητική.
Αυτές τις μέρες οι επαγγελματίες ανοίγουν τις πόρτες των καταστημάτων τους και βρίσκουν συσσωρευμένους λογαριασμούς προς εξόφληση. Ρεύμα, νερό, τηλέφωνα, ενοίκια έστω και μειωμένα… είναι όλα απλήρωτα και οι επιταγές – ευτυχώς αναβλήθηκε η αποπληρωμή τους – επίσης. Τίποτα δεν χαρίστηκε και ανοίγοντας τα μαγαζιά μας αναλαμβάνουμε πλέον την ευθύνη αυτών των χρεών. Όσες μεταθέσεις και να πάρουν οι καταληκτικές ημερομηνίες αποπληρωμής αυτών των χρεών κάποια στιγμή θα καταστούν απαιτητά.
Τα πράγματα στην αγορά για το επόμενο διάστημα θα είναι σκληρά: η ανεργία θα χτυπήσει κόκκινο, πολλές επιχειρήσεις θα κλείσουν και από όσες αντέξουν – για τις μικρομεσαίες μιλάω – οι περισσότερες απλά θα αυξάνουν τα χρέη τους.
Και ενώ για τα χρέη αναμεταξύ μας (προμηθευτές κ.α.) δεν υπάρχει τρόπος και ούτε χρειάζεται να βρεθεί, για τις υποχρεώσεις μας προς το κράτος και προς τις τράπεζες υπάρχει.
Για τις φορολογικές και ασφαλιστικές μας υποχρεώσεις δεν αρκούν οι μεταθέσεις αποπληρωμών… χρειάζονται μειώσεις φόρων και ΦΠΑ στον πρωτογενή, στην εστίαση και στον τουρισμό τουλάχιστον. Η κυβέρνηση εκλέχτηκε άλλωστε με το αφήγημα της μείωσης φόρων, τώρα είναι ευκαιρία. Επίσης κατάργηση της προκαταβολής φόρου τουλάχιστον για φέτος ή οικειοθελής αποπληρωμή της με κίνητρα. Επαναφορά ευέλικτων ρυθμίσεων και ανοχή στην ασυνεπή τήρηση από πλευράς μας των προηγουμένων (μην μείνουμε χωρίς ενημερότητες) και κατάργηση των αυστηρών – τιμωρητικών προστίμων στους μη συνεπείς, που δυστυχώς θα είναι η πλειοψηφία.
Για τις Τράπεζες, ευπρόσδεκτη η παράταση προστασίας της πρώτης κατοικίας, αλλά ίσως θα έπρεπε να εξεταστεί – τώρα που εξαιρούνται και από τα crash tests και για όσο εξαιρούνται – κάποια άλλου τύπου προσωρινή προστασία για τα χρέη που θα αυξάνουν, καθώς και για αυτά που έρχονται από την προηγούμενη κρίση και είναι ρυθμισμένα. Θέλω να πω, ότι πολύ φοβάμαι πως το επόμενο διάστημα οι περισσότεροι ελεύθεροι επαγγελματίες θα χάσουν τις ρυθμίσεις τους… καλό θα είναι να μην χάσουν εξαιτίας αυτού τις επιχειρήσεις τους. Μιλάω για πλαίσιο και όχι για συστάσεις, πλαίσιο, ομπρέλα ασφαλείας που θα καλύπτει όλους τους μικρομεσαίους επαγγελματίες – δεν υπάρχουν πληττόμενοι και μη. Όλοι πληττόμαστε!
Τέλος οι συστημικές τράπεζες δεν θα μας δανείσουν, δεν θα ρίξουν χρήμα στην αγορά˙ το είδαμε στην προηγούμενη κρίση, όποιος πιστεύει κάτι τέτοιο είναι τουλάχιστον αφελής. Χρειαζόμαστε μια Δημόσια Αναπτυξιακή Τράπεζα – ποιος θα στηρίξει τον πρωτογενή τομέα; – για τη στήριξη του παραγωγικού, μεταποιητικού τομέα και αυτού των υπηρεσιών. Η κυβέρνηση δεν λειτουργεί πλέον στην όποια κανονικότητα θεώρησε ότι μας επανέφερε… βρισκόμαστε σε καθεστώς εξαίρεσης. Ας εξαιρέσει λοιπον τον εαυτό της απο τις ιδεολογικές της αγκυλώσεις και ας προχωρήσει στη δημιουργία δημόσιου φορέα χρηματοδότησης της επιχειρηματικότητας… αν δεν το κάνει, σε λίγα χρόνια το οτιδήποτε ελληνικό (προϊόντα, υπηρεσίες) απλά δεν θα υπάρχει˙ ό,τι χαθεί τώρα δύσκολα ανασυγκροτείται μετά. Εδώ θα κριθεί ο πατριωτισμός της!
Φυσικά και αυτά να γίνουν – ενδεικτικά τα παρουσιάζω – θα είναι λίγα μπροστα στα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε… αλλά είναι ζητούμενο εκτός από το μείνουμε ασφαλείς από τον κορονοϊό, να αισθανθούμε ασφαλείς – για όσο διαρκεί αυτή η κρίση – απέναντι σε ισχυρότατους παίκτες που έχουν όλα τα εργαλεία, καθώς και διαφορετική αίσθηση του χρόνου.
Να αισθανθούμε ασφαλείς πως θα είμαστε οικονομικά ενεργοί και μετά από αυτή την κρίση.
Υ.Γ. Αγαπητοί συνάδελφοι μην αφήσετε τα ΜΜΕ να δημιουργήσουν εικόνα ευμάρειας για τους κλάδους μας, όπως ήδη κάποια φίλια προς την κυβέρνηση μέσα επιχειρούν. Αν προωθηθεί τέτοια εικόνα, τότε για τη δυσκολία μας στις αποπληρωμές των χρεών μας θα “φταίμε” μόνο εμείς… “ατομική ευθύνη” το λένε…
Χρήστος Κοτσίνης, MSc
Αντιπρόεδρος Επιμελητηρίου Πρέβεζας