Το σχόλιο της εβδομάδας (16-11-2020), από τον Βασίλη Ιωάννου:
Πέρασαν ήδη 47 ολόκληρα χρόνια από την κορυφαία αντιδικτατορική κινητοποίηση της νεολαίας στο Πολυτεχνείο. Μιας εξέγερσης που ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της ξενοκίνητης Χούντας των Συνταγματαρχών και οδήγησε λίγο μετά στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας στον τόπο μας,
Από τότε και μέχρι σήμερα, κάθε χρόνο είχαμε την ευκαιρία να τιμούμε την ηρωική αυτή επέτειο, με ποικίλους τρόπους.
Με εκδηλώσεις μνήμης και διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, με πορείες και κινητοποιήσεις, με συνθήματα και τραγούδια και πάντα με στόχο τη διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης.
Ποιος δε θυμάται,τα πρώτα κυρίως χρόνια, τις μαζικές ειρηνικές συγκεντρώσεις σε ολόκληρη τη χώρα, ποιος δε θυμάται τις μεγαλειώδεις ενωτικές πορείες και κυρίως αυτή της Αθήνας, που κατέληγε στην Αμερικανική πρεσβεία.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα πρώτα παλλαϊκά συνθήματα: «Το Πολυτεχνείο ζει, μας ενώνει και μας οδηγεί», αλλά κι αυτά που στο πέρασμα των χρόνων αναδείκνυαν τις όποιες διαφωνίες για το αν «Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται» ή αν «Ο αγώνας συνεχίζεται».
Η επέτειος του Πολυτεχνείου αποτελούσε πάντα και συνεχίζει να αποτελεί, ιδιαίτερα για τη νέα γενιά, πηγή έμπνευσης και αφετηρία στους αγώνες για την Παιδεία, την Ελευθερία, τη Δημοκρατία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Και βέβαια μέσα στο μισό περίπου αιώνα, βιώσαμε και πολλές ακρότητες, με τα καθιερωμένα επεισόδια των «γνωστών-αγνώστων», τους βανδαλισμούς, αλλά και τον κλεφτοπόλεμο με την αστυνομία στα στενά των Εξαρχείων, εν είδη ετήσιας επαναστατικής γυμναστικής….
Όλα τα είδαμε και τα ζήσαμε, στις περασμένες πολλές δεκαετίες.
Η φετεινή επέτειος βρίσκει τη χώρα μας σε μια γενικευμένη καραντίνα και όλοι οι πολίτες βιώνουν μια πρωτόγνωρη εμπειρία με σημαντικούς περιορισμούς στην καθημερινότητα και στις ατομικές τους ελευθερίες.
Φέτος οι πολίτες, πάνω απ’ όλα τα προβλήματα, βάζουν την προστασία της δημόσιας υγείας και έχουν την αγωνία για τις επιπτώσεις που θα έχει η παγκόσμια υγειονομική κρίση στην υγεία αλλά και στην οικονομία.
Φέτος δυστυχώς δεν καταφέραμε να τιμήσουμε ούτε τις εθνικές μας επετείους της 25η Μαρτίου και της 28η Οκτωβρίου, ούτε γιορτάσαμε μαζί με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, το Πάσχα, και ίσως δε γιορτάσαμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ούτε τις μέρες των Χριστουγέννων…
Φέτος με απόλυτο σεβασμό στην κρισιμότητα της κατάστασης και τις ιδιαίτερες υγειονομικές συνθήκες ΟΛΟΙ θα πρέπει να συμφωνήσουμε, ότι οι εορτασμοί δεν μπορούν και δε πρέπει να γίνουν όπως τα προηγούμενα χρόνια.
Η φετινή συγκυρία που μας στερεί την ελευθερία της μετακίνησης και το δικαίωμά της συνάθροισης, είναι μια καλή αφορμή να τιμήσουμε την επέτειο, με ξεχωριστούς τρόπους που δε θα προκαλούν ούτε συνωστισμό, ούτε θα συμβάλλουν στην αύξηση της νοσηρότητας.
Είναι κι αυτό μια στάση ευθύνης απέναντι στην κοινωνία που δοκιμάζεται.
Άλλωστε, το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ στις καρδιές όλων αυτών που εμπνέονται από τα διαχρονικά του μηνύματα.