Συνέντευξη στον Χρήστο Τσούτση
Την Δευτέρα 5/8 με αφορμή την υπέροχη συναυλία του Ψαραντώνη στην πόλη της Πρέβεζας συνομιλήσαμε μαζί του για λογαριασμό του prevezatoday.gr , με πολύ φιλική διάθεση στο ξενοδοχείο που διέμεινε λίγο πριν ανέβει στην σκηνή του κηποθεάτρου.
ΧΤ: Αγαπητέ Ψαραντώνη καλησπέρα, καλώς ορίσατε στην όμορφη Πρέβεζα.
– Τι αναμένουμε να δούμε στις φετινές σας μουσικές παραστάσεις και τι κλίμα έχετε εισπράξει μέχρι στιγμής από το κοινό σας;ΨΑ: Καλώς εσμίξαμε καπετάν-Χρήστο. Κοίτα να δεις, ο κόσμος σιγά-σιγά ξυπνά, μαθαίνει δηλαδή την καταγωγή του «κοπέλι μου». Έξω υπάρχει αναγνώριση, στα μεγάλα μουσικά φεστιβάλ στα οποία μας καλούν να παίξουμε την μουσική μας. Σε αυτά τα φεστιβάλ υπάρχει λοιπόν σεβασμός, από εκεί ξεκινήσαμε και «φέτο»…
«Η Ελλάδα είναι η περισπωμένη και η πυξίδα του κόσμου»
Μας αναγνωρίζουν λοιπόν, το φορτίο που κουβαλάμε. Από εδώ ξεκίνησαν όλα άλλωστε. Από αυτόν τον τόπο, σιγά – σιγά και εδώ θα καταλάβουν το φορτίο της πατρίδας ορισμένοι «κουζουλοί» που ορίζουν τις τύχες μας και ζουν εδώ.
ΧΤ: Στην Πρέβεζα έχεις ξαναβρεθεί; Ή σε άλλη περιοχή της Ηπείρου; Πολλοί λένε ότι Κρήτη και Ήπειρος έχουν κοινά στοιχεία (θάλασσα, Φαράγγια, Βουνά, σπάνια ζώα)
ΨΑ: Πιάνει Ήπειρό εδώ ε; Έχω ξαναπεράσει από την Πρέβεζα, ωραία-πολύ ωραία… Γιατί να μην έχουμε κοινά στοιχεία όμως παιδί μου; ίδια «πάστα» είμαστε όλοι. Εδώ με φωνάζανε σε μια συναυλία παλιά, κοντά στην Βοιωτία, κάποιοι βοσκοί και αγρότες, να τους πω μετά από το τέλος της και να τους αφιερώσω τον «Αμάρανθο» και καθόμασταν μέχρι το πρωί… και το τραγούδαγα… με την δικιά μου προφορά και χροιά!
Ε καταλαβαίνεις… ριζίτικο δεν είναι αυτό; Και πόσο ωραίο! Ένα είμαστε!
ΧΤ: Σε αυτή την διαδρομή στην μουσική σου το καλύτερο αποτέλεσμα είναι να εμπνέεις τους νέους εν τέλει με αυτό το μουσικό ντύσιμο και με αφετηρία την αγάπη για τον τόπο αλλά και την ιστορία;
ΨΑ: (χαμογελά) Ε βέβαια για τους νέους γίνονται όλα! Εγώ λέω ας έρθει το Υπουργείο Πολιτισμού να με βρει σήμερα, τους χαρίζω όλα τα βραβεία που έχω πάρει σε διεθνή και ελληνικά φεστιβάλ, τους χαρίζω την μουσική και την γνώση μου για τους νέους, να τα δει δηλαδή όλος ο κόσμος. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει αρκετά πράγματα. Και στα Χανιά με έχουν τιμήσει και το προσπαθούμε, κάτω στο «Μπαρμπαρόσα»… ετοιμάζεται και ένα βιβλίο! Ο νέος ο κόσμος λοιπόν είναι η ελπίδα, αυτός που βλέπω να έρχεται στα Φεστιβάλ, αυτά τα παιδιά, αυτά τα πρόσωπα κάτι παίρνουν. Καμιά φορά έρχονται να μου μιλήσουν μετά τις συναυλίες, κόσμος πολύς… και τους λέω πρώτα τα παιδιά….. με αυτά θέλω να μιλώ.
ΧΤ: Συνεργάστηκες όμως και με μεγάλα ονόματα της μουσικής σκηνής. Πολλοί Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες σε θαυμάζουν και έχετε παίξει μαζί όπως πχ με τον σπουδαίο Nick Cave
ΨΑ: Άκου να σου πω παιδί μου πως αντάμωσα το Nick Cave. Μια φορά παίζαμε σε ένα μαγαζί στην Αγγλία με τα παιδιά και τα ανίψια μου και την επόμενη μέρα κοντά στο Λονδίνο μας είχαν καλέσει σε ένα φεστιβάλ. Σ’ αυτό το φεστιβάλ έπαιζε και ο Nick Cave, μόλις τελειώσαμε από το μαγαζί την επόμενη μέρα το πρωί πήγαμε για καφέ και δίπλα σε ένα ηχείο ακούγεται στα ξένα η διαφήμιση ότι παίζουμε στο ίδιο φεστιβάλ μαζί με τον Νick Cave… Αμέσως μου το λένε τα κοπέλια: « Θείε για σένα λέει το μαραφέτι (μου το είπαν με χαρά)- ότι παίζεις με τον Νick Cave…». Το βράδυ πριν να ξεκινήσει το φεστιβάλ με πλησιάζει αυτός και μου λέει: «Σ’ ακούω όταν ταξιδεύω… μ’ αρέσει η μουσική σου και θέλω να ξαναπαίξουμε στην ίδια σκηνή..» Και έτσι και έγινε (χαμογελά με καλοσύνη και περηφάνια)! Όχι να το παινευτώ αλλά με κάλεσε πάλι, στην Αυστραλία αυτήν την φορά σε ένα φεστιβάλ.
ΧΤ: Επομένως γεμίζεις και εσύ από αυτές τις παραστάσεις, έτσι αποκτάς και σοφία, μα τι εν τέλει όμως ο καλλιτέχνης…;
Ααα Χρήστο… (Χρήστο δεν σε λένε με ρωτά με μια αυθόρμητη αλλά συνάμα πολύ φυσική αφηρημάδα- ναι του αποκρίνομαι) καλλιτέχνης γεννιέσαι δεν γίνεσαι! Ότι και να σου μάθουν στο χαρτί, όσο και να σου δείξουν νότες, ο καλλιτέχνης πρέπει να βράζει, να έρχεται από μακριά, να έχει την φλόγα μέσα του, την σπίθα. Να είναι δηλαδή κοπέλι μου σαν «στοιχειό της φύσης»! Αυτά όμως, τον παλμό, την ζωντάνια και την ενέργεια του ηφαιστείου που σαν νιώσεις γίνεται έκρηξη, δεν στα μαθαίνει κανείς, μήτε σε ωδεία, μήτε σε σχολές. Τώρα δυστυχώς έχουμε τους μανατζαρέους στην Αθήνα τυποποιούν και βάζουν κανόνες σε νέα παιδιά- αυτοί δεν είναι καλλιτέχνες, δεν τους θυμάται κανείς!
ΧΤ: Τα πράγματα πως τα βλέπεις Ψαραντώνη τώρα στην χώρα μας μετά από τόσα χρόνια κρίσης;
ΨΑ: Κάτι αλλάζει παιδί μου, υπάρχουν πατριώτες, υπάρχουν και καλοί άνθρωποι, ένας από αυτούς είναι και ο Βαρουφάκης! Τον πιστεύω. Δεν λέω και σε άλλα κόμματα υπάρχουν ικανοί, αλλά δεν τους αφήνουν να προκόψουν. Θα έρθουν καλύτερες μέρες όμως δεν γίνεται διαφορετικά. Θα το δεις… το πιστεύω.