Στο τελευταίο διοικητικό συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε έγινε για μια ακόμη φορά ξεκάθαρο ότι
η πλειοψηφία των συνδικαλιστικών δυνάμεων της ΕΛΜΕ (ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ) συνειδητά επιλέγει να απομονώσει την ΕΛΜΕ από κάθε κοινωνική δράση.
Έτσι λοιπόν, αρνείται με έμμεσο τρόπο τη συμμετοχή στις δράσεις στις οποίες καλεί το σωματείο του νοσοκομείου Πρέβεζας με στόχο την σωτηρία και την αναβάθμισή του.
Προκειμένου να μην υπάρξει καμία αγωνιστική συνέχεια, επικαλέστηκαν το γεγονός ότι το σωματείο του Νοσοκομείου (ελέγχεται από το ΠΑΜΕ) δεν συνδιαμορφώνει κοινό πλαίσιο. (Φυσικά, αν δεν συνέτρεχε αυτός ο λόγος θα εφηύρισκαν κάποιον άλλον για να μην συμμετάσχουν!).
Επιπλέον, (στο θέμα του Νοσοκομείου Πρέβεζας) ο εκπρόσωπος των ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) υποστήριξε ότι «διαστρεβλώνεται η πραγματικότητα» και το «θετικό έργο που επιτελείται από την πλευρά της κυβέρνησης»! Ισχυρίστηκε ότι η πολιτική που υλοποιείται στη υγεία «δεν σχετίζεται με την εξυπηρέτηση των κερδοσκοπικών συμφερόντων των ομίλων υγείας»! ΕΛΕΟΣ!
Είναι πράγματι άξιο απορίας το πόσο ξεδιάντροπα έχει αναλάβει ο κάθε κυβερνητικός συνδικαλιστής να εμποδίσει την έκφραση οποιασδήποτε πρωτοβουλίας στρέφεται κατά της μνημονιακής πολιτικής της κυβέρνησης. (Μα είναι τώρα ώρα να τους χαλάει τη «σούπα» το κίνημα πάνω που στήνουν μηχανισμό, μοιράζουν ρόλους και αξιώματα!) Σ` αυτή τους την προσπάθεια βρίσκουν πρόθυμο συνεργάτη τη ΔΑΚΕ (κυβερνητικοί συνδικαλιστές σημερινοί και χθεσινοί βαδίζουν χέρι-χέρι!).
Από την άλλη βέβαια, όσον αφορά το πολύ σημαντικό ζήτημα του νοσοκομείου, το ΠΑΜΕ θα κριθεί το αμέσως επόμενο διάστημα στο αν θα ανοίξει το θέμα της υγείας στην κοινωνία ή θα το κλείσει στα κομματικά του όρια (όπως συνήθως κάνει). Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια η Επιτροπή Αγώνα που είχε δημιουργηθεί από το σωματείο εργαζομένων του Νοσοκομείου και με μπροστάρη την προηγούμενη διοίκησή του είχε καταφέρει να έχει μαζικές κινητοποιήσεις που σε πολλές περιπτώσεις απέτρεψαν αντιδραστικές επιλογές στα θέματα λειτουργίας του.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν οι υπόλοιπες παρατάξεις, όταν στο συγκεκριμένο Δ.Σ. θέσαμε ως Μετωπική Αριστερή Παρέμβαση θέμα στήριξης και συμμετοχής της ΕΛΜΕ Πρέβεζας στο κάλεσμα αγώνα της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας την ημέρα(18/3) διεθνούς δράσης κατά του πολέμου με σκοπό να ακουστεί και στην πόλη μας η φωνή των εργαζομένων και της νεολαίας οργανωμένα και δυναμικά ενάντια στον πόλεμο, τη φτώχεια, τον φασισμό και τον ρατσισμό.
Απέφυγαν την οποιαδήποτε συζήτηση εκφράζοντας στην πράξη την άρνηση τους.
Ταυτόχρονα, ας μην ξεχνάμε ότι σε όλη την Ελλάδα οι μοναδικές δομές εκπαίδευσης (αυτές που αποφάσισε το υπουργείο ) που δεν λειτουργούν αυτή τη στιγμή είναι στην Φιλιππιάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ (ας μην ξεχνάμε από πού κατάγεται ο βουλευτής τους ) υποτάσσεται στους ακραίους κύκλους (βλ ψηφαλάκια) και κοιτάζει να περάσει όπως όπως η χρονιά, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια το δικαίωμα των μικρών προσφυγόπουλων στη μόρφωση.
Εκτός από τα παραπάνω αξίζει να σχολιαστεί η στάση της πλειοψηφίας του Δ.Σ και σε μια σειρά άλλα ζητήματα τα οποία άπτονται των αντιδραστικών εξελίξεων στην εκπαίδευση και ουσιαστικά αφορούν όλη την κοινωνία.
Έτσι λοιπόν:
1) Το υπουργείο -δεσμευμένο να υλοποιήσει τις οδηγίες του ΟΟΣΑ- μειώνει ώρες μαθημάτων και τις αντικαθιστά στα Γυμνάσια με Θεματικές Εβδομάδες. Στο ζήτημα αυτό το υπουργείο και η κυβέρνηση βρήκαν συμπαραστάτη, όχι μόνο τους παλιούς και νέους κυβερνητικούς συνδικαλιστές (ΣΥΝΕΚ, ΔΑΚΕ), αλλά και την ΟΓΕ οργάνωση του πολιτικού χώρου του ΚΚΕ. Είναι τυχαίο ότι δεν αντιτίθεται στην πράξη ο συνδικαλιστικός χώρος του ΠΑΜΕ;
2) Οι Δημιουργικές Εργασίες στα Λύκεια. ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) συμφωνούν. Αναγκάζονται για επικοινωνιακούς λόγους να ασκούν κάποια κριτική αλλά στη πράξη στηρίζουν. Το ΠΑΜΕ άφαντο.
Προς το παρόν αδιαφορούν αν θα γίνουν ή αν θα εκφυλιστούν αρκεί να ξεκινήσουν. Στο όνομα της δήθεν ανάπτυξης τη κριτικής ερευνητικής σκέψης του μαθητή, προετοιμάζεται το έδαφος για τη μέτρηση επιδόσεων, τους φακέλους των μαθητών, τους δείκτες αποτίμησης, αξιολόγησης και αυτοαξιολόγησης εκπαιδευτικών και σχολικών μονάδων, κατηγοριοποιώντας μαθητές καθηγητές και σχολεία. Προωθείται στην πράξη σταδιακά η εφαρμογή του «Νέου Λυκείου».
3) Το ζήτημα της μαθητείας και η καθιέρωση ακόμα πιο φτηνής νεολαιίστικης εργατικής δύναμης στο όνομα της εκπαίδευσης.
4) Όλα αυτά «δένουν»: α) Με την αξιολόγηση που επανέρχεται στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα έως τα τέλη Μαρτίου, η οποία πρέπει να ολοκληρωθεί καθώς αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα που έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση να εφαρμόσει. Απέναντι σε όλα αυτά η ΑΔΕΔΥ -κήρυξε απεργία αποχή από τις διαδικασίες της αξιολόγησης.
β) Με την υλοποίηση των νέων αντεργατικών
μέτρων για τα επόμενα χρόνια κατά την
απαίτηση των ΕΕ –ΔΝΤ στα πλαίσια της β΄
αξιολόγησης.
Η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ είναι ουσιαστικά απούσα, γιατί συναινεί . Η πλειοψηφία των δυνάμεων της ΕΛΜΕ Πρέβεζας αποφεύγει να στηρίξει οτιδήποτε κινηματικό που μπορεί να βγάλει τη βάση των εργαζομένων στο δρόμο της διεκδίκησης και της σύγκρουσης με τη μνημονιακή πολιτική. Συνειδητά καλλιεργεί την απαισιοδοξία.
Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ.
ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ ΟΡΘΩΝΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ:
ΕΜΕΙΣ, ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΘΟΔΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΓΕΝΙΩΝ;