Γράφει ο Διονύσης Νταούρος, Δημοσιογράφος (ΜΑ)
Η συνεχιζόμενη απεργία των εργατικών συνδικάτων που αξιώνουν από τον Γάλλο πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν να εγκαταλείψει την τη σχεδιαζόμενη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος έχει κυριολεκτικά παραλύσει την χώρα. Την ίδια ώρα η Γαλλική Κυβέρνηση όχι μόνο δεν υποχωρεί αλλά προσθέτει «λάδι στη φωτιά», αφού φαίνεται αποφασισμένη να επιβάλλει τα μέτρα.
Αν και ο Εμμανουελ Μακρόν πριν από δυο μήνες είχε παραδεχτεί σε συνέντευξη του στην αμερικανική εφημερίδα Times ότι η κρίση των κίτρινων γιλέκων του έκαναν καλό, εντούτοις στην παρούσα συγκυρία κάνει αγώνα για να διασώσει το συνταξιοδοτικό.
Ήδη από το 2017, ο Γάλλος πρόεδρος είχε ανακοινώσει την πρόθεσή του να σταθεροποιήσει την κατάσταση στο ασφαλιστικό, με γνώμονα την μείωση του δημόσιου χρέους και υπό τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι εκτιμήσεις θέλουν την χρηματοδότηση του συνταξιοδοτικού να εκτοξεύεται από τα 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ το 2020, στα 4,4 δισεκατομμύρια ως το 2022 Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα συνδικάτα να προχωρήσουν σε πολυήμερη απεργία η οποία έχει καθηλώσει ολόκληρη την χώρα πετυχαίνοντας ταυτόχρονα να κερδίσουν την παλιά τους αίγλη πριν από ένα περίπου χρόνο όταν είχαν αντιδράσει διαμέσου των κίτρινων γιλέκων.
Το σημαντικό θέμα αυτή τη στιγμή είναι η συντριπτική αντίδραση του Γαλλικού κοινού αφού για 15 μέρες οι κινητοποιήσεις παραμένουν. Σε όλη αυτή τη κατάσταση έρχονται να προστεθούν τα βίαια επεισόδια στη Γαλλική πρωτεύουσα τα οποία ξέσπασαν στο τέλος της ειρηνικής, στο μεγαλύτερο μέρος της, πορείας των εργατικών συνδικάτων. Την ίδια στιγμή, βίαια επεισόδια ξέσπασαν και σε άλλες πόλεις της Γαλλίας όπως στη Νάντη και στη Μασσαλία.Επιπροσθέτως, η εταιρεία διαχείρισης του δικτύου ηλεκτροδότησης RTE γνωστοποίησε ότι ορισμένοι από τους εργαζόμενούς της έκοψαν εσκεμμένα το ρεύμα σε δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά στη Γαλλία, στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων για το ασφαλιστικό. Μπλακ άουτ καταγράφηκαν στον νομό Ζιρόντ και στις πόλεις Νάντη, Λιόν και Ορλεάνη.
Οι ταραχές δεν έχουν κοπάσει και η Γαλλική κοινωνία διαφαίνεται σαν ένα «καζάνι» που βράζει για άλλη μια φορά. Ο Μάης του ’68 δεν έχει σβήσει και οι Γάλλοι πολίτες έχουν να αντιμετωπίσουν τις κοινωνικές αδικίες και ανισότητες που μαστίζουν την χώρα τους. Ο χρόνος θα δείξει αν θα συνεχιστεί αυτή η πάλη ή θα είναι μια «φούσκα» όπως των κίτρινων γιλέκων.