Με τον πολιτικό αναλυτή, διεθνολόγο Θεόδωρο Τσίκα συζητήσαμε για τις Eλληνοτουρκικές σχέσεις, στο απογευματινό μαγκαζίνο του Prisma 91,6.
“Οι ορισμοί που χρησιμοποιούμε στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων έχουν ιδιαίτερη σημασία γιατί χρησιμοποιούμε ορισμούς που δημιουργούν στο ευρύ κοινό ανασφάλεια, σύγχυση και μία όχι ακριβή πληροφόρηση και αυτό δημιουργεί στην κοινή γνώμη μία μεγαλύτερη δραματοποίηση από ότι χρειάζεται.
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι διαφορές μας με την Τουρκία είναι σχετικά με τις αρμοδιότητες που πρέπει να έχει, είτε η Ελλάδα είτε η Τουρκία στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου και από παλιότερα υπάρχει και το θέμα του Διεθνούς εναέριου χώρου του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου.
Η η διαφορά που έχουμε με την Τουρκία δεν αφορά την Ελληνική Εθνική κυριαρχία. Η Τουρκία δεν αμφισβητεί στεριά η θάλασσα που ανήκουν στην Ελλάδα, αλλά έχει μία διαφορετική ερμηνεία για το πώς πρέπει να υπάρχουν για παράδειγμα τα δικαιώματά μας ως προς την οικονομική εκμετάλλευση στα διεθνή ύδατα.
Η οικονομική αποκλειστική ζώνη που διαφωνούμε το τελευταίο διάστημα είναι διεθνή ύδατα, καθώς αυτή τη στιγμή δεν έχουμε οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και αυτό που λένε πολλά μέσα ενημέρωσης ότι το Ρούτς Ρέϊ μπήκε στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα είναι λάθος καθώς στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο δεν υφίσταται.
Ακόμα και η Ελλάδα λέει σαν επίσημη θέση ότι υπάρχει η εκκρεμότητα του ορισμού της υφαλοκρηπίδας με την Τουρκία άρα επισήμως έχει οριστεί, οπότε είναι εσφαλμένη εντύπωση που περνάει στην Ελληνική κοινή γνώμη ότι η Τουρκία αμφισβητεί την εθνική μας κυριαρχία.
Μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας υπάρχει μία διαφορά απόψεων για το πώς θα χαραχθούν οι γραμμές υφαλοκρηπίδας, αλλά ακόμα κι αν χωρίσουμε υφαλοκρηπίδα, δεν θα υπάρχει Ελληνική υφαλοκρηπίδα, θα έχουμε εμείς δικαιώματα οικονομικής εκμετάλλευσης, όμως θα υπάρχουν διεθνή ύδατα επάνω και διεθνής βυθός κάτω, παρόλα αυτά με την οριοθέτηση της ΑΟΖ θα έχουμε οικονομικά δικαιώματα στις περιοχές που θα οριστούν.
Αυτό πρόσφατα κάναμε με την Ιταλία, εν μέρει με την Αίγυπτο και πρέπει να κάνουμε με την Τουρκία γιατί είναι ένα μεγάλο μέρος.
Σχετικά με την επέκταση των μιλίων, το δίκαιο της θάλασσας το οποίο είναι σχετικά πρόσφατο το 1982 λέει ότι μπορούν όλες οι παράκτιες χώρες μπορούν να επεκτείνουν τα χωρικά της ύδατα έως τα 12 μίλια.”
“Αυτό είναι ένα πολύ λεπτό θέμα το οποίο η Ελλάδα πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου χειρίζεται καθώς πρέπει να υπάρχει ένας ιδιαίτερος τρόπος το πώς θα το ασκήσει, καθώς δεν υπάρχει καμία ελληνική κυβέρνηση, οποιουδήποτε χρώματος, προέκτασης που δεν έχει προχωρήσει στην άσκηση αυτού του δικαιώματος, γιατί ειδικά στο Αιγαίο είναι τόσο ιδιαίτερο γεωγραφικά με όλη αυτή την πανσπερμία των νησιών και τη μεγάλη περιπλοκότητα των ακτών που είναι πάρα πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί η επέκταση στα 12 μίλια.
Αυτό δεν είναι δύσκολο μόνο επειδή η Τουρκία πριν από κάποια χρόνια το έχει θεωρήσει αίτια πολέμου, αλλά διότι πρέπει να ξέρουμε ότι μεγάλες ναυτικές δυνάμεις όπως είναι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, έχουν εκφράσει στην Ελλάδα ισχυρές αντιρρήσεις για το αν θα πρέπει να το ασκήσει αυτό το δικαίωμα, γιατί ουσιαστικά το Αιγαίο θα μετατραπεί σε Ελληνική λίμνη και οι διεθνείς δίοδοι που υπάρχουν, αν ασκήσει πλήρως αυτό το δικαίωμα θα έχει και τον έλεγχο της Διεθνούς ναυσιπλοΐας.
Αυτό δεν είναι διατεθειμένες μεγάλες στρατιωτικές και οικονομικές δυνάμεις του κόσμου να το δεχτούν και αυτό πρέπει να τεθεί στο πλαίσιο μιας Διεθνούς συζήτησης και αφού έχουμε διευθετήσει τα θέματα κυρίως με την Τουρκία και αυτή η συζήτηση δεν πρέπει να γίνεται εν θερμώ.”