Ο διεθνολόγος Θεόδωρος Τσίκας μίλησε στον Prisma 91,6 και τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Κουνιάκη σχετικά με το γνωστό Qatar gate και την εμπλοκή της ευρωβουλευτή Εύας Καϊλή, αλλά και τα Ελληνοτουρκικά.
Πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό πολιτικό ζήτημα, στο οποίο έχει εμπλακεί ένα κεντρικό στέλεχος ενός κόμματος και είναι προφανές ότι θα εμπλακεί στην εγχώρια πολιτική αντιπαράθεση.
Τώρα το ποιος θα κερδίσει η θα χάσει δεν μπορούμε να το πούμε με σαφήνεια, καθώς πριν μερικές μέρες εγκαλούμενοι ήταν η κυβέρνηση, καθώς το πρώτο ζήτημα ήταν οι υποκλοπές και οι παρακολουθήσεις.
Όμως αυτοί οι συμψηφισμοί στην πολιτική ζωή της χώρας γίνονται. Εγώ επειδή πιστεύω ότι το θέμα των υποκλοπών και των παρακολουθήσεων θα έχει ψωμί, καθώς και το θέμα της ιστορίας της Καϊλή, είμαστε ακόμα στην αρχή και νομίζω ότι θα γίνει μεγάλη συζήτηση, τόσο στην Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη, γιατί μιλάμε για πολύ σοβαρά θέματα ιδιαίτερα από τη στιγμή που η χώρα μας είναι σε προεκλογική εκστρατεία.
Σύμφωνα με τον κύριο Τσίκα η ιστορία με το qatar Gate ξεκίνησε προφανώς λόγω της προοπτικής ανάληψης του Μουντιάλ από το Κατάρ.
Το Κατάρ έχει κινηθεί σε διάφορες κατευθύνσεις και σε ευρωπαϊκό αλλά και διεθνές επίπεδο πρώτα από όλα για να εξασφαλίσει στήριξη στην υποψηφιότητά του.
Φαίνεται ότι Τουλάχιστον από εκεί έχει αρχίσει να πιάνει ανθρώπους που μπορεί να παίρνουν αποφάσεις.
Αύριο ή μεθαύριο μπορεί να δούμε ανθρώπους μέσα στην παγκόσμια ποδοσφαιρική ιστορία, ανθρώπους που μπορεί να επηρεάσουν σε αυτή την κατεύθυνση και είναι προφανές πως το Κατάρ κινήθηκε σε αυτή την κατεύθυνση για να εξασφαλίσει την διοργάνωση του Μουντιάλ.
Από εκεί και πέρα φαίνεται ότι υπήρξαν διάφορα ζητήματα γύρω από το καθεστώς της εργασίας όσων έφτιαξαν τις αθλητικές εγκαταστάσεις για το μουντιάλ. Yπάρχουν καταγγελίες για θανάτους εργατών και άθλιες συνθήκες εργασίας και αυτό ερχόταν στην επιφάνεια από δημοσιογράφους είτε από πολιτικούς, σε Ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο με το Κατάρ να φροντίζει να επηρεάζει αξιωματούχους που είχαν σχέση με τη λήψη αυτών των αποφάσεων.
Για παράδειγμα μέσα στα πρόσωπα ήταν και ένας της διεθνούς συνδικαλιστικής ομοσπονδίας, ιταλικής καταγωγής αποδείχτηκε μάλιστα ότι το Κατάρ τον είχε δωροδοκήσει και μάλιστα τον βλέπουμε σε συνάντηση με τον Υπουργό εργασίας του Κατάρ που υποτίθεται συζητούνται τα θέματα εργασιακών θέσεων και το καθεστώς που υπάρχει.
Άρα όποιος μπορούσε να επηρεάσει τις αποφάσεις προφανώς δωροδοκούνταν προκειμένου να τους επηρεάσει.
Συγκεκριμένα για την κυρία Καϊλή, καθώς δεν είμαι απολύτως βέβαιος ότι πρόκειται μόνο για αυτήν αναφορικά με τους Ευρωβουλευτές, είχε κάνει ταξίδια στο Κατάρ, δηλώσεις στο κρατικό πρακτορείο, γενικότερα διαμόρφωνε μία καλή εικόνα για το Κατάρ.
Επίσης υπάρχει άλλο ένα αίτημα του Κατάρ να μην υπάρχει βίζα των πολιτών του προς τις χώρες της Ευρώπης, κάτι που ψήφιζε η κυρία Καϊλή, έβρισκε άλλους ανθρώπους να της προτείνουν τροπολογίες στα ψηφίσματα.
Το παιχνίδι όμως άρχισε να φαίνεται, καθώς πρόσφατα το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο έκανε συζήτηση για τις συνθήκες στο Κατάρ και υπήρξαν επικριτικά και καταδικαστικά ψηφίσματα.
Σε αυτή τη συζήτηση είχε βγει τότε η κυρία Καϊλή είχε κάνει την περίφημη δήλωση ότι το Κατάρ είναι πρωτοπόρο στα εργασιακά δικαιώματα κτλ.
Φαίνεται πως η όλη ιστορία είναι από το παρελθόν, για αυτό και η βελγική αστυνομία και η αρμόδια επιτροπή για τη διαφθορά παρακολουθεί εδώ και μήνες αυτή την ιστορία, φαίνεται ότι υπάρχει και ροή χρήματος ακριβώς για να μπορεί κάποιος να κάνει τις δημόσιες σχέσεις στο Κατάρ.
Στο ερώτημα αν όλες αυτές οι εξελίξεις αποτελούν πλήγμα στον Ευρωπαϊκό θεσμό, απάντησε πώς σίγουρα θα χρησιμοποιηθεί από αντιπάλους και εχθρούς της ευρωπαϊκής ενοποίησης και του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος σε βάρος του.
Πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα είναι κάτι που χτίζουν και 27 χώρες μαζί και δεν είναι κάτι που είναι ανεξάρτητο στο οποίο εύκολα μπορούμε να πετάμε πέτρες στα γυάλινα παράθυρα, γιατί αυτά είναι και δικά μας παράθυρα.
Θέλω να πω πως οι κανόνες, οι ρυθμίσεις και οι δομές που υπάρχουν σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, είναι αυτές που αποφασίζονται από κοινού από τα 27 κράτη-μέλη και τις 27 κυβερνήσεις των κρατών μελών.
Δηλαδή κατά κάποιο τρόπο να γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει μία Ευρώπη με μία αυτόνομη παρουσία, ανεξάρτητα από τα κράτη μέλη.
Πολλές φορές μάλιστα οι δυσκολίες που έχουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, όπως η Κομισιόν, το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο κι άλλα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ότι δεν τους δίνουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν οι εθνικές κυβερνήσεις προς όφελος ολόκληρης της Ένωσης, γιατί κάθε φορά μπαίνει μπροστά το εθνικό συμφέρον κάθε μιας χώρας και όταν είναι 27 κράτη διαφορετικά, αντιλαμβάνεστε για να υπάρξει συναίνεση ομοφωνία, σε διαφορετικά κράτη, με διαφορετικές παραδόσεις και πολιτικά συστήματα είναι λίγο δύσκολο.
Εκεί χωλαίνει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, ότι δεν το αφήνουν να αυτονομηθεί και να γίνει ένα υπερεθνικό σύνολο των ευρωπαϊκών λαών. Επειδή όμως επειδή δεν θέλει να χάσει εξουσίες καθεμία από τις κυβερνήσεις και τα κράτη-μέλη το έχουν υποταγμένο και κάθε φορά πρέπει να βρίσκεσαι στον ελάχιστο κοινό παρανομαστή για να μπορέσει να βγει μία απόφαση, με αποτέλεσμα να υπάρχουν καθυστερήσεις και περιπλοκές.
Στο δεύτερο μέρος της συζήτησης σχολιάζοντας την υψηλή ρητορική της Τουρκίας το τελευταίο διάστημα, η οποία βρίσκεται εκτός ενός διπλωματικού πλαισίου ο κύριος Τσίπρας είπε ως ένας παράγοντας έχει να κάνει από το γεγονός η Τουρκία είναι ενοχλημένη, ότι κατά κάποιο τρόπο έχει αλλάξει η ισορροπία της αμερικανικής πολιτικής.
Η Τουρκία θεωρεί ότι στηρίζουν υπερβολικά κάποια από τα ελληνικά ζητήματα τα οποία θεωρούν απαράδεκτα και εχθρικά για τη δική τους χώρα.
Μάλιστα ο Ερντογάν είναι επιθετικός τόσο με την Ελλάδα όσο και με τους αμερικανικούς παράγοντες, χωρίς όμως να σπάει τους δεσμούς του με τη δύση.
Επίσης το θέμα το προεκλογικό είναι πολύ σημαντικό, διότι μέσω του εθνικισμού και της οξυμένης ρητορικής έχει τη δυνατότητα να συσπειρώσει ένα σημαντικό μέρος του τουρκικού λαού και να αλλάξει λίγο την ατζέντα από τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα.
Πρέπει να γνωρίζετε πως όσο φανταστικός ή πραγματικός είναι ο εχθρός όταν υπάρχει συσπειρώνει τις κοινωνίες στην εκάστοτε ηγεσία και μειώνει κατά κάποιο τρόπο την κριτική.
Επίσης πρέπει να σας πω ότι υπάρχει ένα κομμάτι εθνικιστών ψηφοφόρων στην Τουρκία, οι οποίοι έχουν φύγει από τον συνέταιρό του, ακροδεξιό κόμμα του Μπαχτσελί και πηγαίνουν προς την αντιπολίτευση το οποίο προέρχεται από το ίδιο κόμμα πώς διάσπαση και επίσης εθνικιστικό.
Εδώ υπάρχει ένας διαγκωνισμός ανάμεσα σε εθνικιστικές δυνάμεις, μεταξύ αυτών και του κόμματος του Ερντογάν για να κρατήσουν το κομμάτι αυτό των εθνικιστών ψηφοφόρων το θεωρούν πολύ κρίσιμο.
Επίσης πρέπει να πω γιατί πολλές φορές δέχομαι και εγώ κάποιες ανησυχίες και ερωτήματα, πρέπει να πω πως όλη αυτή η ένταση που βλέπουμε είναι ρητορική.
Δεν την βλέπουμε να μεταφέρεται στην πράξη και στο πεδίο. Υπάρχουν πολλά λόγια με ένταση και οξύτητα όμως δεν βλέπουμε συσσώρευση οπλικών συστημάτων, μεγάλες απειλητικές ασκήσεις, με άλλα λόγια δεν έχουμε τίποτα παραπάνω από αυτό που βλέπουμε όλα αυτά τα χρόνια στην κατάσταση στο Αιγαίο.