Γράφει ο Χαράλαμπος ( Μπάμπης ) Πάνης, Γεωπόνος Α.Π.Θ.
Το 2012 ολοκληρώθηκε η μεταβίβαση ποσοστού 67,77%, που κατείχε η γαλακτοβιομηχανία ΔΩΔΩΝΗ, προς εταιρεία η οποία ελέγχονταν κατά 90% από την επενδυτική εταιρεία του εξωτερικού Strategic Initiatives UK LLP και κατά 10% από την εταιρία SIMOS FOOD GROUP. Το καταβληθέν τίμημα ανήλθε σε 20.851.800 ευρώ.
Έντονη φημολογία θέλει σήμερα, την Strategic Initiatives Foods Ltd που ελέγχει το 93,75% του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας να ενδιαφέρεται να αποεπενδύσει με γνώμονα πάντα φυσικά το κέρδος.
Φαίνεται πως αυτή η μπίζνα “ πήγε καλά ” αφού ο ετήσιος τζίρος ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια €, οι εξαγωγές τρέχουν με υψηλό ποσοστό ανάπτυξης και αποτελεί τον ηγέτη της αγοράς στις πωλήσεις φέτας Π.Ο.Π.
Από την άλλη…
Η ΔΩΔΩΝΗ από την ίδρυσή της το 1963 έως λίγο πριν την πώλησή της, αποτέλεσε το στήριγμα των ηπειρωτών κτηνοτρόφων και ήταν απόλυτα συνδεδεμένη με την κτηνοτροφική ανάπτυξη της περιοχής, την ενίσχυση της εκτατικής κτηνοτροφίας που είναι το μεγαλύτερο συγκριτικό μας πλεονέκτημα και την ευημερία αυτών που μοχθούσαν στο συγκεκριμένο κλάδο.
Με την πώλησή της, οι παραγωγοί “οδηγήθηκαν” έντεχνα στους ιδιώτες. Αποτέλεσαν τα τραπουλόχαρτα μιας καλοστημένης παρτίδας της οποίας το αποτέλεσμα είναι πολύ πικρό.
Πρώτος και κύριος στόχος οι προβατοτρόφοι αφού το πρόβειο γάλα αποτελεί το βασικό συστατικό της φέτας.
Η μέση τιμή του πρόβειου γάλακτος το 2012 σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΕΛΟΓΑΚ ήταν λίγο πάνω από 1 € ενώ σήμερα είναι κοντά στα 80 λεπτά.
Οι μικροί παραγωγοί ( το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων της υπαίθρου ), χύνουν το γάλα που παράγουν – περίπου έως 50 κιλά ημερησίως – αφού η γαλακτοβιομηχανία δεν αγοράζει το γάλα τους κρίνοντας αυτή την εμπορική πράξη ασύμφορη.
Κάποιοι κτηνοτρόφοι στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν, πετούν τα αρνιά μόλις γεννιούνται γιατί η πάχυνση, κοστίζει περισσότερο από την τιμή πώλησης.
Πολλοί προβατοτρόφοι εγκαταλείπουν το επάγγελμα και σε λίγο καιρό το ελληνικό αρνί θα είναι είδος προς εξαφάνιση.
Δεν είναι οι κτηνοτρόφοι άμοιροι ευθυνών ούτε εμείς που τους φλομώσαμε στο ψέμα το 2015 όταν λέγαμε ότι θα ξανανοίξει ο φάκελος ΔΩΔΩΝΗ ΑΕ.
Επειδή οι γαλακτοβιομηχανίες εκτιμούν τους μεγαλοπελάτες νομίζω πως η μόνη λύση πια πέραν αυτής της επιδοματικής ( στάχτης στα μάτια ) πολιτικής, βρίσκεται στον 4384 / 2016 “ Αγροτικοί Συνεταιρισμοί, μορφές συλλογικής οργάνωσης του αγροτικού χώρου και άλλες διατάξεις ”.
Θα μπορούσαμε να ανοίξουμε μια συζήτηση, για δημιουργία συνεταιρισμού σε επίπεδο δήμου, με συμμετοχή του ελαχίστου αριθμού των 20 ατόμων για αρχή. Οι υπηρεσίες του δήμου πρέπει να συνδράμουν στα πρώτα αργά αλλά σταθερά βήματα ενός τέτοιου εγχειρήματος. Μικρές και ευέλικτες συνέργειες μπορούν να ευοδωθούν. Άλλωστε υπάρχουν αρκετά φωτεινά, επιτυχημένα, παραδείγματα στη Θεσσαλία. Οψόμεθα…
Χαράλαμπος ( Μπάμπης ) Πάνης
Γεωπόνος Α.Π.Θ.