ην Τετάρτη 20/2 καλεσμένος του Χρήστου Τσούτση τηλεφωνικά στο prisma radio 91.6 και ”στο ίδιο έργο θεατές” ήταν ο Γιάννης Μηλιός.
Ο Γιάννης Μηλιός γεννήθηκε στην Αθήνα την δεκαετία του 50′ και είναι διανοούμενος, οικονομικός αναλυτής και καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ( ΕΜΠ) . Πιο συγκεκριμένα διδάσκει στη σχολή ΣΕΜΦΕ και στον τομέα Ανθρωπιστικών Κοινωνικών Επιστημών και Δικαίου ενώ έχει πραγματοποιήσει διαλέξεις και σε άλλα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα σε Ελλάδα και Εξωτερικό. Ο Γιάννης Μηλιός ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές σπουδές του το 1976 ως Μηχανολόγος Μηχανικός στο πανεπιστήμιο Technische Hochschule Darmstadt της Δυτικής Γερμανίας. Ακολούθως πραγματοποίησε το πρώτο διδακτορικό του το 1981 ως Μηχανικός στο Ε. Μ. Πολυτεχνείο και το δεύτερο το ολοκλήρωσε το 1988 στο τμήμα Κοινωνικών και Οικονομικών Επιστημών (Dr. rer. pol.) του Πανεπιστημίου Osnabrück της Δ. Γερμανίας. Με το πέρασμα των χρόνων έχει αναπτύξει πλούσια συγγραφική δουλειά με 15 προσωπικά βιβλία. Επίσης έχει συμμετάσχει σε συλλογικά κείμενα και βιβλία. Τέλος έχουν δημοσιευτεί περισσότερες από 250 επιστημονικές εργασίες του. Ο Γιάννης Μηλιός έχει αρθρογραφήσει σε διάφορα ηλεκτρονικά αλλά και έντυπα μέσα ενημέρωσης όπως οι εφημερίδες ΑΥΓΗ, ΕΠΟΧΗ, Ελευθεροτυπία, Έθνος, “Εφ.Συν.” και στις ηλεκτρονικές σελίδες barikat, rednotebook αλλά και αλλού. Είναι διευθυντής της τριμηνιαίας επιθεώρησης οικονομικής και πολιτικής θεωρίας Θέσεις. Συμμετείχε ενεργά στα πολιτικά κινήματα των τελευταίων χρόνων αλλά και παλιότερα ως φοιτητής καθώς είναι ένα ιστορικό μέλος του ρεύματος της κομμουνιστικής ανανέωσης στην χώρα μας. Μέλος του ΚΚεσωτερικού και του Ρήγα Φεραίου και στην συνέχεια της Β’ Πανελλαδικής , το τελευταίο διάστημα και μέχρι τις αρχές του 2015 ασχολήθηκε με το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και ήταν μέλος του όπως και της Π.Γ αλλά και της Κεντρικής Πολιτικής επιτροπής του κόμματος. Αποχώρησε και άσκησε δριμύτατη κριτική μετά την συμφωνία του καλοκαιριού του 2015 και την ψήφιση του τρίτου μνημονίου στην κυβέρνηση και πιο συγκεκριμένα στο οικονομικό επιτελείο της. Διετέλεσε επίσης και πρόεδρος του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου.
Αρχικά συζητήσαμε με τον κ. Μηλιό σχετικά με το νέο του βιβλίο ”Το χρηματοπιστωτικό σύστημα στον σύγχρονο καπιταλισμό”. Όπως τόνισε ο καλεσμένος το βιβλίο αυτό” έχει γραφεί συλλογικά με δυο συναδέλφους τον Δημήτρη Σωτηρόπουλο καθηγητή στο Λονδίνο και τον Σπύρο Λαπατσιώρα καθηγητή στο πανεπιστήμιο της Κρήτης”. ” Το βιβλίο είναι μια μεγάλη έρευνα η οποία έχει ξεκινήσει με το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008.” Το βιβλίο ασκεί κριτική σύμφωνα με τον κ. Μηλιό και αναδεικνύει το ρόλο του χρηματοπιστωτικού συστήματος σήμερα που ελέγχει, εποπτεύει και θέτει τους κανόνες , επιπλέον αναδεικνύει το γεγονός ότι το καπιταλιστικό σύστημα είναι αδύνατο να αποφύγει τις κρίσεις του.
”Ένα σύστημα κερδοσκοπικό και εκμεταλευτικό”
Με βασικό συμπέρασμα κατά το συγγραφέα ότι μια κριτική στο παγκόσμια χρηματοπιστωτικό σύστημα ουσιαστικά είναι μια κριτική στον ίδιο τον καπιταλισμό: ”Μια κρίση που ξεκινά από την χρηματοπιστωτική σφαίρα πολύ συχνά μετεξελίσσεται σε κρίση υπερσυσσώρευσης. ”
Ακολούθως συζητήσαμε με τον κ. Μηλιό για την κατάσταση του τραπεζικού συστήματος αλλά για το χαρακτηριστικό παράδειγμα που παρατηρήθηκε στην περίοδο της κρίσης της κρατικοποίησης των ζημιών και της ιδιωτικοποίησης των κερδών:
”Μόνιμες κρίσεις δεν υπάρχουν”
”Οι κρίσεις μεταφέρθηκαν στην κοινωνική πλειοψηφία”.
”Δεν έχουμε αλλαγή υποδείγματος έχουμε την ίδια πολιτική.”
”Το σύστημα είναι από την φύση του αντιφατικό”
”Η καλυτέρευση των συνθηκών ζωής της μεγάλης πλειοψηφίας έρχεται ως αποτέλεσμα των κοινωνικών αγώνων.”
Στην συνέχεια συνομιλήσαμε με τον καλεσμένο μας σε σχέση με το ζήτημα του αποπληθωρισμού στην ευρωζώνη αλλά και την κατάσταση με τα υψηλά πλεονάσματα.
”Εναλλακτικές πολιτικές πάντα υπάρχουν”.
Τέλος μιλήσαμε για το ρόλο της Ελλάδας και το παραγόμενο προϊόν της χώρας, αλλά για την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα τα τελευταία χρόνια:
”Η ρητορική της κυβέρνησης αποκρύβει ότι η ψαλίδα μεταξύ πλούτου και φτώχειας μεγαλώνει”.
”Μόνο μέσω των αγώνων μπορεί να υπάρξει καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης για την κοινωνική πλειοψηφία”