Το σχόλιο της εβδομάδας (01-02-2021), από τον Βασίλη Ιωάννου:
Το τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο της περασμένης βδομάδας, μπορεί να μην είχε πολλά και σοβαρά θέματα στην ημερήσια διάταξη, όμως αποτέλεσε μια καλή ευκαιρία για να αποκαλυφθούν δύο πράγματα, ακόμη και σε όσους διατηρούσαν κάποιες επιφυλάξεις..
- Ότι η παράταξη του Δημάρχου Πρέβεζας κ. Γεωργάκου , όσο περνάει ο καιρός, θα ταυτίζεται όλο και περισσότερο με τις Κυβερνητικές επιλογές και την ασκούμενη πολιτική.
- Ότι ο Δήμαρχος , δεν διαθέτει τη στοιχειώδη ευελιξία, ώστε να αποφεύγει τις «κακοτοπιές» που οδηγούν αυτόν και την παράταξή του στην πολιτική απομόνωση.
Η αφορμή για τα παραπάνω ήταν η κατάθεση 2 ψηφισμάτων, το ένα για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας και για το δεύτερο που αφορούσε την εκλογική διαδικασία στις Κοινότητες.
Προσωπικά δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία ότι αργά ή γρήγορα ο Δήμαρχος κ. Γεωργάκος , θα άφηνε κατά μέρος το «ανεξάρτητο προσωπείο του» και θα φορούσε το κομματικό κουστούμι, το οποίο όπως δείχνει και η συμπεριφορά του «δεν τον στενεύει καθόλου».
Το αντίθετο μάλιστα και θα τολμούσα να πω ότι μερικές φορές , γίνεται «βασιλικότερος του Βασιλέως», θεωρώντας ότι με τέτοια συμπεριφορά θα τον κάνει αρεστό στους Κυβερνητικούς αξιωματούχους.
Για να λέμε την αλήθεια, ο κ. Γεωργάκος ποτέ δεν έκρυψε την κομματική του ταυτότητα και να μη ξεχνάμε ( το έχουμε αυτό το ελάττωμα), ότι αυτό ήταν το βασικό του προσόν για να διοριστεί πριν λίγα χρόνια Διοικητής στο Νοσοκομείο μας.
Ούτε προϋπηρεσία και εμπειρία στη διοίκηση είχε , ούτε πολύ περισσότερο γνώσεις σε ιατρικά θέματα διέθετε. Ήταν απλά κομματικό μέλος και αρεστός στον τότε Βουλευτή της ΝΔ και στον κ. Αντώνη Μπέζα, τον πρώην Γενικό Γραμματέα του Δήμου…
Τώρα γιατί δεν κατάφερε προεκλογικά να πάρει το χρίσμα της ΝΔ, παρ’ ότι το επεδίωξε με κάθε τρόπο, αυτό είναι κάτι που αφορά τις κακές σχέσεις που είχε και συνεχίζει να έχει, τόσο με τον τωρινό Βουλευτή, όσο και με άλλα τοπικά στελέχη της κυβερνητικής παράταξης…
Δεν μου προκάλεσαν λοιπόν καμιά έκπληξη, ούτε οι απαξιωτικές εκφράσεις που χρησιμοποίησε ο Δήμαρχος στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο για τα ελληνικά πανεπιστήμια, ούτε το γεγονός ότι η παράταξή του καταψήφισε το σχετικό ψήφισμα που προτάθηκε.
Αυτό όμως που ακόμη δε μπορώ να καταλάβω είναι, για ποιο λόγο αρνήθηκε να στηρίξει το ομόφωνο ψήφισμα που κατέθεσαν οι 21 Πρόεδροι των Κοινοτήτων, που είναι οι εκ των πραγμάτων οι καθημερινοί του συνεργάτες .
Τι θα του κόστιζε και σε τι ακριβώς διαφωνούσε η παράταξή του;
- Ότι η αυτονομία της κάλπης, στις μικρές ιδιαίτερα κοινότητες, συνέβαλε στο να ενεργοποιηθούν πολλά στελέχη των τοπικών κοινωνιών, που δεν ήθελαν ενταχθούν σε κομματικούς ή παραταξιακούς συνδυασμούς;
- Ότι η ξεχωριστή κάλπη απεγκλώβισε και τους υποψήφιους Δημάρχους από την ανάγκη να χωρίσουν τους πολίτες των μικρών κοινοτήτων και συνέβαλλε σημαντικά στην αποφυγή της πόλωσης;;
- Ότι οι Πρόεδροι και τα Τοπικά Συμβούλια, απαιτείται να στηριχθούν με περισσότερες αρμοδιότητες και πόρους , ώστε να φέρουν σε πέρας το δύσκολο έργο τους;
Κοντολογίς, η άρνηση του κ. Δημάρχου και της παράταξής του, να στηρίξουν το δίκαιο αίτημα του συνόλου των Προέδρων των Κοινοτήτων και το επιχείρημα ότι « ήθελαν χρόνο για να δουν όλα τα δεδομένα του νομοσχεδίου», τους εκθέτουν ανεπανόρθωτα. Αποδείχθηκε ότι δεν διαθέτουν την πολιτική τόλμη, να έρθουν σε αντίθεση με την Κυβέρνηση ακόμη και σε λαθεμένες της επιλογές.
Με απλά λόγια, ο Δήμος Πρέβεζας μετατρέπεται “σε μακρύ χέρι” της Κυβέρνησης και αυτό είναι πολύ αρνητικό…