Το σχόλιο της εβδομάδας (19-04-2021), από τον Βασίλη Ιωάννου:
Θα κάνω μια μικρή ιστορική αναδρομή, “για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι”.
Πριν από 20 χρόνια, την περίοδο, όπως συνηθίζεται να λέγεται, των παχέων αγελάδων στη χώρα μας, σχεδιάστηκε ένα πολυδιαφημισμένο και δαπανηρό πρόγραμμα με την ονομασία «Ελλάδα 2004».
Το σλόγκαν που το συνόδευε ήταν, «κάθε νομός θα αποκτήσει αθλητικές υποδομές υψηλών προδιαγραφών, με στόχο να προσελκύσουν τους νέους στα προγράμματα μαζικού αθλητισμού και να αποτελέσουν τους χώρους όπου θα αναπτυχθούν τα Ολυμπιακά Ιδεώδη».
Λόγια που ακούγονταν πολύ όμορφα για την εποχή, που απείχαν όμως πολύ για να αποδειχτούν αληθινά!
Δυστυχώς εκείνο το πρόγραμμα του Υφυπουργείου Αθλητισμού, συνολικού προϋπολογισμού περίπου 500 δις δραχμές (1,5 δις €), έμεινε ουσιαστικά στη μέση, στην αρχή για να είμαι πιο ακριβής, με αποτέλεσμα σε όλη την επικράτεια να κληρονομήσουμε δεκάδες “αθλητικά κουφάρια”.
Γήπεδα-ερείπια, στάδια μισοτελειωμένα, τεράστιες… γούρνες, που υποτίθεται προορίζονταν για πισίνες κολυμβητηρίων, εξέδρες δίχως γήπεδα και βέβαια πολλές πινακίδες για να θυμίζουν “παλιές μεγάλες δόξες και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις”
Δυστυχώς, με την αποτυχία του συγκεκριμένου προγράμματος, χάθηκαν και οι τελευταίες ελπίδες και προσδοκίες πολλών επαρχιακών πόλεων να αποκτήσουν απαραίτητες αθλητικές υποδομές…
Στον τότε σχεδιασμό είχαν ενταχθεί για το νομό μας 3 αθλητικές υποδομές. Το Κλειστό Κολυμβητήριο της Πρέβεζας, το Αθλητικό Κέντρο στο Καναλάκι και το Κλειστό Γυμναστήριο στη Φιλιππιάδα, τα οποία θεωρητικά είχαν εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, όμως μόλις ξεκίνησαν οι μελέτες και οι εργασίες και κατατέθηκαν για πληρωμή οι πρώτοι λογαριασμοί, διαπιστώθηκε ότι… “ήταν άνθρακες ο θησαυρός”.
Αποδείχθηκε ότι δεν υπήρχαν διαθέσιμες πιστώσεις στους κωδικούς των έργων, με αποτέλεσμα οι ανάδοχοι να κάνουν διακοπή εργασιών..
Ειδικότερα το Κολυμβητήριο στην Πρέβεζα , που σχεδιάστηκε με τη μέθοδο της «μελετοκατασκευής» σε δημοτική έκταση, δίπλα στο Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο Πρέβεζας που τότε κατασκευαζόταν από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, έμεινε δυστυχώς στην αρχική φάση της μελέτης και απ’ ότι γνωρίζω, ο ανάδοχος του έργου, 15 και πλέον χρόνια μετά, διεκδικεί από το Δήμο Πρέβεζας τα οφειλόμενα .
Τα τελευταία 10-12 χρόνια και παρά την κρίση, τα περισσότερα από τα μισοτελειωμένα έργα σε όλη τη χώρα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κατάφεραν να τύχουν χρηματοδότησης και αρκετά απ’ αυτά να ολοκληρωθούν και να έχουν ήδη δοθεί προς χρήση στη νέα γενιά.
Στο νομό μας τα 2 έργα σε Καναλάκι και Φιλιππιάδα χρηματοδοτήθηκαν, ενώ για το Κολυμβητήριο της Πρέβεζας που ήταν και παραμένει ακόμη το μεγάλο αίτημα της νεολαίας της πόλης, δυστυχώς δεν έχουν γίνει μέχρι σήμερα οι δέουσες ενέργειες για να βρεθεί μια λύση.
Την ίδια περίοδο και εδώ είναι το ενδιαφέρον, ολοκληρώθηκαν πολλά Κολυμβητήρια που ήταν στο ίδιο πρόγραμμα με το δικό μας ,όπως πχ στη Λάρισα, στην Αλεξανδρούπολη, στα Χανιά κ.α., ενώ σε πολλές άλλες πόλεις, ενδεικτικά αναφέρω τις Σέρρες, το Κιλκίς , στη Βέροια, οι Δημοτικές Αρχές έχουν κινητοποιηθεί προς αναζήτηση λύσης.
Ακόμη και στη γειτονική πόλη της Άρτας, ο Δήμος κατάφερε πρόσφατα να εντάξει στο ΕΣΠΑ, έργο 1 εκατ. € ,για την ενεργειακή αναβάθμισή του υπάρχοντος Κολυμβητηρίου, ώστε να λειτουργεί σε 12μηνη βάση.
Και εύλογα τίθενται στη Δημοτική Αρχή Πρέβεζας τα παρακάτω ερωτήματα:
Υπάρχει ειλικρινής πρόθεση για αναζήτηση λύσης στην κατασκευή του Κλειστού Κολυμβητηρίου, που έχει ανάγκη η πόλη:
Αν ναι, και με ποιον συγκεκριμένο τρόπο σχεδιάζεται η διεκδίκησή του;
Τέλος, σύμφωνα με όσα γνωρίζω, η προαναφερθείσα μελέτη από το “ΕΛΛΑΔΑ 2004”, με την αναγκαία επικαιροποίηση και προσθήκη της ενεργειακής αυτονομίας του κτιρίου, κατά την άποψη πολλών θα μπορούσε να αξιοποιηθεί.
Υπάρχει τέτοια πρόθεση , ώστε αυτή ναποτελέσει ένα “ισχυρό όπλο” στην αναζήτηση της αναγκαίας χρηματοδότησης;;
Αναμένουμε απαντήσεις και κυρίως πρωτοβουλίες για αυτό το μείζον θέμα…