Γράφει ο Χρήστος Τσούτσης
Μετά την παραίτηση του κ. Συγκούνα μέσα από την ανοιχτή επιστολή την Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2019 από το αξίωμα του προέδρου του Λιμενικού Ταμείου (ΔΛΤ) και την παραίτηση του από δημοτικός σύμβουλος που ακολούθησε ανοίγει σίγουρα μια νέα σελίδα για την πορεία της νυν δημοτικής αρχής.
Μια νέα σελίδα που βρίσκει τη δημοτική πλειοψηφία τραυματισμένη καθώς ο κ. Συγκούνας ήταν στενός συνεργάτης του Δημάρχου, πρόσωπο κλειδί και άνθρωπος εμπιστοσύνης με χαμηλό προφίλ. Η απουσία του τελευταίου και από το Δημοτικό Συμβούλιο της Πέμπτης τροφοδότησε συζητήσεις για το κατά πόσο νιώθει πικραμένος από τα σχόλια που έχουν ειπωθεί το τελευταίο διάστημα για το πρόσωπο του και πιο συγκεκριμένα για το έργο του την περίοδο που διατέλεσε πρόεδρος. Ο κ. Συγκούνας ήταν ένας συνεργάσιμος άνθρωπος που επέλεγε τους ήπιους τόνους πάντοτε και όχι τις αντιπαραθέσεις. Στήριξε τη δημοτική αρχή και το επίπεδο του δεν ήταν προφανώς κατώτερο από άλλων συμβούλων εντός του νυν δημοτικού συμβουλίου και πιο συγκεκριμένα της πλειοψηφίας.
Έκανε λάθη ως πρόεδρος ο ίδιος;
Ίσως , είναι η απάντηση σε αυτή την ερώτηση, αλλιώς δεν θα βρίσκονταν εδώ τα πράγματα… και ποιος όμως δεν θα έκανε λάθη ; Σε θέσεις ευθύνης και ειδικά όταν αναλαμβάνεις ένα νευραλγικό πόστο σαν αυτό του προέδρου.- διαχειρίζεσαι καθημερινά δύσκολα και πολλές φορές δισεπίλυτα θέματα. Αναλαμβάνεις σκληρή δουλειά… με πενιχρά μέσα επίλυσης προβλημάτων και το σημαντικότερο αντιμετωπίζεις πολλά αντικρουόμενα συμφέροντα που πρέπει είτε να γεφυρωθούν , είτε να τα «κοιτάξεις» ως αντικειμενικός και ουδέτερος κριτής για να μπορέσεις να βρεις και να δώσεις λύσεις.
Ως πολίτης όμως σε θέση ευθύνης έχεις να αντιμετωπίσεις και την κριτική που απορρέει από τη λογοδοσία στο σύνολο των πολιτών του Δήμου αναφορικά με το έργο σου και την αποτελεσματικότητα του. Και στο σημείο αυτό ο κ. Συγκούνας δέχτηκε το τελευταίο διάστημα – δίκαια ή άδικα είναι στην κρίση των δημοτών – κριτική σε δημόσιες ή ιδιωτικές συζητήσεις για προβλήματα του λιμανιού της πόλης και της διαχείρισης ζητημάτων του ΔΛΤ .
H κριτική είναι αναγκαία, ειδικά όταν κατέχει κάποιος θέση ευθύνης. Το δημόσιο πρόσωπο θα πρέπει να αποκτήσει «αντισώματα» και να αποδεχτεί ότι θα του γίνεται κριτική και ότι θα του τίθενται ερωτήσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα και για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί και έχει αναλάβει τα οποιαδήποτε καθήκοντα. Πρέπει να την επιδιώκει βέβαια και ό ίδιος την κριτική για να βελτιώνεται και γιατί όχι και για να αντλεί έξυπνες προτάσεις και ιδέες είτε από συναδέλφους, είτε από τους πολίτες, είτε από εργαζόμενους στο Δήμο και από εμπλεκόμενους φορείς και να τις αξιοποιεί ανάλογα. Αν η κριτική ξεφεύγει από το πλαίσια της σοβαρότητας δεν θα την ακολουθήσει κανείς…. Αν ειπωθούν πράγματα όμως που υπονομεύουν όχι τη « θέση» και το « ρόλο» αλλά την ηθική και το πρόσωπο τότε είναι σεβαστό ο καθένας να λειτουργήσει διαφορετικά για να προστατεύσει το πρόσωπο του, την τιμή και την υπόληψη του…
Πάντως οι πολίτες κατανοούν την ποιότητα της κάθε κριτικής, ας μην το ξεχνάμε..και ας μην τους υποτιμούμε. Γιατί σε αυτή την ζωή και αυτοί που κρίνουν κρίνονται…
Η κριτική που επικεντρώθηκε όμως στο πρόσωπο του κ. Συγκούνα έχει άμεση συνάφεια με την ίδια την παράταξη του κ. Μπαΐλη και τη λειτουργία της και στη συνέχεια σε δεύτερο βαθμό αφορά τον ίδιο εν τέλει το Δήμαρχο. Αν δηλαδή ακούστηκαν στα τελευταία Δημοτικά Συμβούλια αρνητικά σχόλια για τον Πρόεδρο , όφειλε για πολλούς λόγους ο ίδιος ο κ. Μπαΐλης να απλώσει δίκτυ προστασίας προς τον μέχρι πρότινος στενό συνεργάτη του. Αν από την άλλη ακούστηκαν βάσιμες κριτικές πάλι η νυν δημοτική αρχή συνολικά έχει ευθύνη γιατί δεν εκλέχτηκε μόνος του στην θέση αυτή ο κ. Σιγκούνας. Κάτι τέτοιο δεν ανέκυψε αρχικά. Όταν αυτή η στήριξη δεν υπάρχει και η τεκμηρίωση λείπει στις απαντήσεις, τότε ενισχύονται τα αρνητικά σχόλια αλλά και αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με συγκεκριμένα προβλήματα.
Η στήριξη άργησε να έρθει και επίσης άργησαν να δοθούν ορισμένες ξεκάθαρες απαντήσεις. Πιο συγκεκριμένα τέτοιες απαντήσεις δόθηκαν εν μέρει στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο της Πέμπτης από τους κ.κ. Κατσαούνο και Κατσιπανέλη, μέλη του τελευταίου Δ.Σ του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου. Επίσης, κριτική αρθρώθηκε από φορείς σε αυτό το Δημοτικό Συμβούλιο. Μόνο που σε αυτή την συζήτηση έλειπε ένα κρίσιμο εμπλεκόμενο πρόσωπο, ο καθ’ύλην αρμόδιος , δηλαδή ο κ. Συγκούνας. Αλλά όμως και η αντιπαράθεση απόψεων που διαμείφθηκε σε όλη τη διάρκεια του συμβουλίου μεταξύ συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης δεν έβγαλε ούτε συμπεράσματα ούτε συγκεκριμένες αποφάσεις παρά τις εξήμιση ώρες αναλυτικής συζήτησης.
Έτσι λοιπόν ένας εξωτερικός παρατηρητής ή ένας απλός πολίτης στέκεται σε κάποια ποιοτικά στοιχεία από αυτή την συζήτηση και σε ορισμένες επισημάνσεις. Καταρχήν η Δημοτική Αρχή ως παράταξη δεν λειτουργεί ή τουλάχιστον υπολειτουργεί με εμφανή προβλήματα συντονισμού. Επίσης δεν μάθαμε τελικά σε αυτό τον τόπο να κουβεντιάζουμε «αδερφέ μου ήσυχα-ήσυχα ήσυχα και απλά…» ούτε σε τοπικό επίπεδο αλλά και πάνω από όλα δεν μάθαμε να κουβεντιάζουμε στη βάση πραγματικών προβλημάτων….Δεν μάθαμε να τοποθετούμαστε απέναντι στα προβλήματα ένα ένα ξεχωριστά και από κοινού να αναζητούμε λύσεις.
Από όσα ελέχθησαν και από τις τοποθετήσεις των κ.κ. Κορωναίου και Κατσιπανέλη- που έχουν εμπειρία και εργάστηκαν για αρκετό χρονικό διάστημα στο Δ.Σ του ΔΛΤ από θέσεις ευθύνης- το κυρίαρχο θέμα που αναδύεται είναι η υποστελέχωση και η μη σωστή λειτουργία του Ταμείου για την επόμενη μέρα ως προς τη βιωσιμότητα του. Είναι το πιο ανησυχητικό ίσως ζήτημα που προέκυψε τις τελευταίες μέρες…. Στην παρούσα φάση μάλιστα που η θέση του πρόεδρου του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου φαντάζει ως ‘μια ηλεκτρική καρέκλα’….όπως εύστοχα χαρακτηρίστηκε από τον κ. Φραγκούλη στην τοποθέτηση του. Και μάλλον λείπει συνολικά το όραμα αλλά αυτό δυστυχώς αποτελεί «ψιλά γράμματα» στην παρούσα συνθήκη… αν υπολογίσει κανείς το επίπεδο και την ποιότητα των τελευταίων συζητήσεων.