Μία εκ βαθέων ανάλυση στο Μακεδονικό ζήτημα έκανε ο ιστορικός Λευτέρης Παπακώστας, με αφορμή το βιβλίο για το μακεδονικό ζήτημα, που συνυπογράφει με τους Χρήστο Νεράντζη και Κωνσταντίνο Bακαλόπουλο.
Όπως είπε το μακεδονικό θέμα είναι για πάνω από 100 χρόνια στην επικαιρότητα με εξάρσεις και υφέσεις, καθώς για πρώτη φορά ετέθη Μακεδονικό ζήτημα το 1867, με Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας τον Χαρίλαο Τρικούπη, ο οποίος υπέγραψε την συνθήκη του Φεσλάου.
“Από την περίοδο αυτή και εντεύθεν υπήρξαν τεράστια προβλήματα που αναφέρονται στο Μακεδονικό αγώνα σε όλες του τις φάσεις, μέχρι το 1908 και την νεοτουρική επανάσταση, όπου το θέμα αυτό σταμάτησε προς το παρόν και δεν απασχόλησε μέχρι τους βαλκανικούς πολέμους.
Το θέμα συνεχίστηκε μέχρι το 1990, οπότε βέβαια αναγνωρίστηκε ανεξάρτητο κράτος Μακεδονίας, το οποίο κατήργησε την σοσιαλιστική δημοκρατία της Μακεδονίας του Τίτο και έκτοτε μπήκαμε σε μία καινούργια διελκυστίνδα για την αναγνώριση ή μη αυτό του νέου κράτους.”
Αναφορικά με την συμφωνία των Πρεσπών, ανέφερε ότι το θέμα δεν είναι αν πρόκειται για μία καλή κακή συμφωνία, είναι μία συμφωνία η οποία υπογράφτηκε και πήρε διεθνή χαρακτήρα, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι δεν μπορεί να ανατραπεί, από τη στιγμή που η οποία έγινε αμέσως δεκτή από τις μεγάλες δυνάμεις και το κράτος της Βόρειας Μακεδονίας μπήκε σε μία διαδικασία ένταξης στο ΝΑΤΟ όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στην προκειμένη περίπτωση δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησης, άλλωστε το δήλωσε σαφέστατα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ότι το θέμα της Βόρειας Μακεδονίας θα πρέπει να εξεταστεί πλέον στη Νομική του διάσταση, στο αν εφαρμόζονται και πόσο και ποια από εκείνα τα στοιχεία που αποτελούν τους όρους της εφαρμόζονται ή όχι.
Γιατί η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλοί ακόμα όροι οι οποίοι ακόμα δεν ετέθησαν σε εφαρμογή και το γνωρίζω άριστα διότι η επιτροπή που έφυγε πριν από 20 μέρες από Θεσσαλονίκη, για να ελέγξει την εφαρμογή των όρων που υπογράφτηκαν με την σύμβαση αυτή των Πρεσπών, όπως με ενημέρωσε ο Νίκος Κόγιος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, μου ανέφερε ότι δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα και δεν υπάρχει τέτοια πρόθεση.
Άρα στην προκειμένη περίπτωση όλο αυτό το αφήγημα που ξεκινά από την βιασύνη που έγινε η συμφωνία, γιατί περί αυτού πρόκειται, καθώς δεν αναφέρομαι σε αυτά που κατά καιρούς λένε και είναι ολοκληρωτικά απορριπτέα περί μιας προδοτικής συμφωνίας, δεν τίθεται τέτοιο θέμα, καμία ελληνική κυβέρνηση πλην Τσολάκογλου την περίοδο της Ελληνικής κατοχής δεν μπορεί να κατηγορηθεί για τέτοιο, αστοχίες μπορεί να έγιναν, όπως και προχειρότητες και να πάρθηκαν δραστικές αποφάσεις, σε καμία όμως περίπτωση κανένας από αυτούς οι οποίοι αποτελούσαν μέλη των επιτροπών η το Υπουργείο των εξωτερικών δεν μπορεί να κατηγορηθεί για ένα τέτοιο πράγμα.