Το 1966, ένας δάσκαλος στην Ισπανία, που χρησιμοποιούσε τα τραγούδια των Μπήτλς για να διδάξει Αγγλικά στους μαθητές του, οδήγησε από την Καρταχένα στην Αλμερία, με την ελπίδα να συναντήσει τον Τζον Λένον, που γύριζε εκεί την ταινία How I Won the War. Ο δάσκαλος ήθελε να ζητήσει από τον Τζον Λένον να τυπώνει τους στίχους των Μπητλς στα μελλοντικά τους άλμπουμ, αφού υπήρχαν στίχοι που δεν μπορούσε να ξεχωρίσει.
Στο Η Ζωή είναι Ωραία με τα Μάτια Κλειστά (Vivir es fácil con los ojos cerrados), ο σκηνοθέτης και συγγραφέας Νταβίντ Τρουέμπα (David Trueba) χρησιμοποιεί αυτή την αληθινή ιστορία σαν την πλατφόρμα για ένα εμπνευστικό και πρωτότυπο road-movie που διαδραματίζεται σε μια κρίσιμη στιγμή στην ιστορία της Ισπανίας.
Το Η Ζωή είναι Ωραία με τα Μάτια Κλειστά, σάρωσε τα φετινά βραβεία Γκόγια (τα Ισπανικά Όσκαρ), κερδίζοντας τα βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Μουσικής και Ερμηνείας.
Ο Javier Cámara (I’m So Excited!, Bad Education, Talk to Her) παίζει έναν δάσκαλο, γκρούπι του Τζον Λένον, που στο δρόμο συναντά και παίρνει μαζί του δυο παιδιά που το καθένα θέλει να ξεφύγει από τη ζωή του: την Μπελέν (Natalia de Molina), που είναι τριών μηνών έγκυος, και τον Χουάνχο (Francesc Colomer), που έφυγε από το σπίτι του για να ξεφύγει από τον καταπιεστικό πατέρα του (Jorge Sanz).
Στο παρασκήνιο, ο Τρουέμπα υπενθυμίζει διαρκώς την καταπιεστική φύση του καθεστώτος του Φράνκο στην Ισπανία. Όπως όταν κάθε φορά που ανοίγει το ραδιόφωνο, ακούγονται θρησκευτικά τωκ-σόου. Ή όταν ο δάσκαλος λέει στους δυο νεαρούς πως, «Δεν μπορείς να ζεις μέσα στον φόβο. Πολλοί άνθρωποι στην Ισπανία ζουν μέσα στο φόβο», που ενώ αναφέρεται σε έναν τοπικό νταή, το σχόλιο του είναι φορτισμένο με πολιτική χροιά.
Όπως ο βραβευμένος με Όσκαρ αδελφός του Fernando (Belle Epoque), ο Νταβίντ Τρουέμπα είναι αισιόδοξος — πιστεύει στο καλό που έχουν μέσα τους οι άνθρωποι — και αυτή η ηλιόλουστη, μελαγχολική κωμωδία αποτυπώνει μια χώρα που δεν έχει ακόμα αντιληφθεί πως βρίσκεται σε μια καμπή μεγάλων αλλαγών.
Το Η Ζωή είναι Ωραία με τα Μάτια Κλειστά είναι μια αστεία και ανθρώπινη αλληγορία που μας εμπνέει να ονειρευτούμε και να ζήσουμε. Γιατί τελικά, τι έχουμε να χάσουμε;
Σύνοψη:
Το 1966 ο Τζον Λένον βρίσκεται στην Αλμερία της Ισπανίας για τα γυρίσματα της ταινίας «Πως Κέρδισα τον Πόλεμο» του Ρίτσαρντ Λέστερ. Αρκετά χιλιόμετρα βορειότερα, στην πόλη Αλμπασέτ, ο Αντόνιο, χρησιμοποιεί τους στίχους από τα τραγούδια των Beatles για να διδάξει στους μαθητές του αγγλικά. Όταν μαθαίνει ότι ο Λένον βρίσκεται στην Ισπανία, αποφασίζει να ξεκινήσει ένα ταξίδι προς την Αλμερία για να συναντήσει το είδωλο του από κοντά. Στην διαδρομή θα γνωρίσει τον Μπελέν και τον Χουάνχο, δύο νέους που έχουν φύγει από τα σπίτια τους, ο καθένας κυνηγώντας το δικό του όνειρο. Τα ταξίδι τους θα είναι μακρύ και θα τους αποκαλύψει πράγματα που δεν είχαν ποτέ φανταστεί για τον εαυτό τους.
Η ταινία, που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, τιμήθηκε με 6 βραβεία Γκόγια, γεγονός που την κάνει την καλύτερη Ισπανική ταινία της χρονιάς.
Πέμπτη, 20 Νοεμβρίουστις 9:00 μ.μ. – 11:00 μ.μ.
https://www.facebook.com/events/838752412843909/?notif_t=plan_user_invited